ŞAİR ŞEYRANİ (ADEM OĞUZ)

Üçlerin ceminde oturdum kaldım,

Yediler deminde uyudum, daldım.

Kırklar meclisinde uykumu aldım,

Sebeb-i hikmeti sezdim bu gece.

***

Hüsn-ü kemalimle (!) evvel zamandan,

Gayrı düşünmüşüm kederi gamdan.

Noksan sayarmışım kaderi tamdan,

Ömrümün şavkını çizdim bu gece.

***

Anlaştım kuşlarla avane ile,

Dolaştım âlemi pervane ile,

Mevtamın başında divane ile,

Süleyman sırrını çözdüm bu gece.

***

Hızır’a yol sordum mekân seçmeden,

Ab-ı hayat sundu tattım içmeden.

İrem bağlarını ekip biçmeden,

Zümrüdüanka’yla gezdim bu gece.

***

Sarayı süslenmiş altından, yelden,

Tahtına özenmiş sedeften, daldan.

Tacını bezemiş atlastan, gülden,

Bülbülün bahtını bozdum bu gece.

***

Kaf Dağı’n aşmadan murat görülmez,

Gönlü olmayana meyil verilmez.

Hükmü Süleyman’a mühür vurulmaz,

Makam İbrahim’e sızdım bu gece.

***

Manayı lügatle, tezde anmışım,

Aşığa saz ile sözde kanmışım.

Mecnun’un derdini Leyla sanmışım,

Gönlümün ahtını yazdım bu gece.

***

Cahilden uzak dur, edip arama,

İzansız insanda edep arama.

Vefasız insanda adap arama,

Hicapsız kullardan bezdim bu gece.

***

Gaibe aldanma, gafletten uyan,

Tabirin aşikâr, sanma ki beyan.

Yunus’a ayandır, Kasım’a ziyan!

Veysel’in dizinde tozdum bu gece.

***

Şeyrani’m şaşardın, hamdın düşmeden,

Kenan ellerinde yandım esmeden.

Taptuk ocağında piştim taşmadan,

Hazreti Eyyüp’e taştım eşmeden,

Zerre misgal ile süzdüm bu gece.

 (Şeyrani) Adem OĞUZ