Gönül Altun Yazdı
Gidersem ben, en çok sende kalırım.
En güzel sende…
İncinmemiş, incitmemişliğimle hem de…
Beni güzel hatırla.
O, en çok sevdiğim şarkıların ve
Sevdiğimiz, sevildiğimiz günlerin sıcaklığıyla.
Mutlulukla dolduğumuz gün batımlarıyla.
Bir daha bırakmayacakmış gibi kucakla güneşi.
Büyük acılarımdan dönerim belki.
Öyle bir dönerim ki, belki de, hiç gitmemiş gibi.
Fark etmez ,toprağı farklı olsa da doğduğumuz şehirlerin,
İnsanları başka olsa da.
Aynı gökyüzü değil mi aynı yıldızlarla dilek tuttuğumuz?
Aynı sabahlar değil mi kucağında aynı özlemleri uyuttuğumuz?
Beni güzel hatırla.
Unutma, yan yana ne güzel yazıldığını isimlerimizin.
Unutma aslında bizi anlatmadığını resimlerimizin.
Hatırla beni, gözyaşlarımı temize çektiğim satırlarımla,
Geç kalınmışlığım, erken varmışlığım, çok yaşanmışlığımı da alıp yanıma,
Sana bıraktığım kalbimin en güzel parçasıyla,
Giderim bir gün ansızın belki,
Hayatına hiç doğmamış, hayatında hiç var olmamış gibi.
Silerek ömrümden pişmanlıkları, aklımın kalbime düşmanlıklarıyla,
Silerim her şeyi, severim yeniden seni, hiç sevilmediğin gibi.
Hatırla beni.
Hayalin gerçeği vurduğu yerden,
Gündüzü anlamsız yaşamakların, cümlesi çok farklı hecelerden.
Bıraktığım arzuları toplayıp gecelerden,
Nefretleri çıkarıp sevgilerden.
Beni güzel hatırla.
Güzel hatırla beni.