ŞAİR ŞEYRANİ (ADEM OĞUZ)
Üçlerin ceminde oturdum kaldım,
Yediler deminde uyudum, daldım.
Kırklar meclisinde uykumu aldım,
Sebeb-i hikmeti sezdim bu gece.
***
Hüsn-ü kemalimle (!) evvel zamandan,
Gayrı düşünmüşüm kederi gamdan.
Noksan sayarmışım kaderi tamdan,
Ömrümün şavkını çizdim bu gece.
***
Anlaştım kuşlarla avane ile,
Dolaştım âlemi pervane ile,
Mevtamın başında divane ile,
Süleyman sırrını çözdüm bu gece.
***
Hızır’a yol sordum mekân seçmeden,
Ab-ı hayat sundu tattım içmeden.
İrem bağlarını ekip biçmeden,
Zümrüdüanka’yla gezdim bu gece.
***
Sarayı süslenmiş altından, yelden,
Tahtına özenmiş sedeften, daldan.
Tacını bezemiş atlastan, gülden,
Bülbülün bahtını bozdum bu gece.
***
Kaf Dağı’n aşmadan murat görülmez,
Gönlü olmayana meyil verilmez.
Hükmü Süleyman’a mühür vurulmaz,
Makam İbrahim’e sızdım bu gece.
***
Manayı lügatle, tezde anmışım,
Aşığa saz ile sözde kanmışım.
Mecnun’un derdini Leyla sanmışım,
Gönlümün ahtını yazdım bu gece.
***
Cahilden uzak dur, edip arama,
İzansız insanda edep arama.
Vefasız insanda adap arama,
Hicapsız kullardan bezdim bu gece.
***
Gaibe aldanma, gafletten uyan,
Tabirin aşikâr, sanma ki beyan.
Yunus’a ayandır, Kasım’a ziyan!
Veysel’in dizinde tozdum bu gece.
***
Şeyrani’m şaşardın, hamdın düşmeden,
Kenan ellerinde yandım esmeden.
Taptuk ocağında piştim taşmadan,
Hazreti Eyyüp’e taştım eşmeden,
Zerre misgal ile süzdüm bu gece.
(Şeyrani) Adem OĞUZ