*Ağabeyim Merhum H. Kemal SADIK’ın anısına

Canımın yarısı diyorum. Çünkü, O benim biricik ağabeyim.

Ne güzel şeydir birine canımın yarısı diyebilmek… O’na içini döküp hem ağlayıp hem de gülebilmek… Ve yüreğinin en güzel köşesinde sonsuza dek o nu taşıyabilmek…

Bu satırların büyük olasılıkla sana ulaşamayacağını biliyorum benim meleğim… Canımın yarısı, gözbebeğim, karındaşım,sevgili ağabeyim.. Çünkü: Bir seher vakti.”uçmak zamanı geldi” dedin. Ve uçtun gittin…

Son yıllarda münzevi ve bir o kadar da imrenilecek türden sayılabilecek olan bir hayat tarzını sürdürmenizde  etkili  olan giyinişiniz, cami cemaati ve komşularla  olan olumlu  ilişkileriniz, aile büyüğümüz olarak özverili davranışlarınız  gibi yenilikler beni derinden etkilemişti. Şaşmıştım bu kadar neden etkilendiğime..Sonra anladım ki (AİLE) denen kavram, öğle içi boş bir kavram değilmiş..

Mazide kalan derin  izler bizi birbirimize o kadar yaklaştırmıştı ki? Yaklaştırmakla kalmayıp bir o kadar da kenetleyip bütünleştirmişti…

Seni ailemiz büyüğü olarak kabul edip  haklarına, önerilerine  saygılı davranmaya azami ölçüde özen göstermiştim… Son olarak ”bıyık bırak” demiştin. Bıraktım ama görmen nasip olmadı canımın yarısı…

Yokluğuna alışmamız belki zaman alacak ama şu korunaklı dünyamızda yaşantımıza değer kattığını  söyleyip büyük hatıratını yeri geldiğinde her zaman  yad edeceğimiz  değişmez prensibimiz olacaktır, ciğerimin yarısı…

Köy hayatında  “Ağa Kemal”,  iş hayatında  “Müteahhit- Kalfa Kemal”, siyasette “İl Genel (1984-1989) ve Belediye(1994-1999)  Meclis üyesi Kemal Sadık…”  Sonraki şehir hayatında  “Hacı Kemal Sadık” olarak yer alan canımın yarısı ağabeyim Hacı Kemal Sadık artık aramızda yok…

85 yıllık bir ömrün özeti ise: Cahit Sıtkı Tarancı’nın , “35 YAŞ” Şiirinin  son kıtasında dediği gibi:

Neylersin ölüm herkesin başında.

Uyudun uyanamadın olacak.

Kim bilir nerde, nasıl, kaç yaşında?

Bir namazlık saltanatın olacak,

Taht  misali o musalla  taşında

*Allah rahmet eğlesin, yattığı yerde utandırmasın, amin diyen diller şad olsun….