ALİ ÖZDOĞAN YAZDI

Şu fetö deyimi var ya, hani artık ‘tabiri caizse’ sadece ismine kıl olduğumuz ve ifade ettiği manayı, yine içtimai hastalıklarımızın nüksetmesiyle geçiştirdiğimiz….

Bu deyimi bırakıp, içeriğini sorgulasak, bilmem ki bu rezilliğin bulaşmadığı kaç ferd kalır.

Liyakati gözardı etmek.

İnsanlara maddiyat üzere değer vermek.

Ünvanlara râm olmak.

Maddiyat için dini ve kutsalları alet etmek.

Haklı olmak değil de görünmek adına entrikacılığı bile tercih etmek.

Camilerimiz, partilerimiz, cemaatlerimiz ne kadar arınmış bu hastalıklardan. Arınmak adına içlerindeki kaç kişi teyakkuzda..

Gidiyorsunuz, Allah rızası için iki kelime öğrenmek niyetiyle, hemen birkaç maddiyat budalası ortada fırıldak, gözlemliyorsunuz.

Soruyor, ne iş yapıyorsun?

Kafasındaki beylik mesleklerden birine sahip isen değer veriyor, değilsen uzaklaşıyor..

Al sana bal gibi fetö…

Zengine hizmet…

Yahut bir parti veya bir meclise gidin artık ne ise…

Bu tiplerden kurtulmak adına kurumlarda bir çaba yok, herkes ‘ bizden’ ya da ‘nemelazım’ diyor.

Sessiz kaldıkça bu bela devam eder, adı değişir fetö idi, toto olur, moto olur devam eder.

Eski revaçta partilerin kapılarında kimse yok, idealler mi değişti yoksa güç mü takip ediliyor

Kimse sorgulamıyor, güce akın hâlinde ilgililer.

Dava adamı olmak değil de dava perdesi ardında kendinin adamı olmak var.

Kimi legal olan ve ideallerini uzun yıllar devam ettiren partileri tenzih ederim.

Fetö güçsüz iken ve ne olduğu bilinmiyorken kaç kişi girdi bu oluşuma güçlenip menfaat devşirmeye başlayınca kaç kişi…

Yazık bin kez yazık bize, sorun bizde menfaatçiyiz vesselam.

Kendimizi kandırmayalım.

Düzelmek istemiyoruz sanki haksız mıyım?

Düzelmek duasıyle…