GÖNÜL ALTUN YAZDI: “VAZGEÇTİM”

Vazgeçtim!..

Ne aşk, ne keder, ne yalnızlık, ne ölüm…..

Balığın kuşa aşık olduğu masallardan VAZGEÇTİM!

Ne yalan, ne riya, ne gösteriş, ne kibir….

Ruhumun yorulduğu insanlardan VAZGEÇTİM!

Kırk gün sırtımda tuttum hiç yorulmadan, kötü olunca, daha yere koymadan, ben bu nankör yükleri taşımaktan VAZGEÇTİM!

Dilleri konuştukça kirlendi sözcükleri. Ne kulakları duydu, ne sızladı yürekleri. Olmayan vicdanları kaşımaktan VAZGEÇTİM!

Madem ki kelimeler kilitli sandıklarda, açılmayan kapıları zorlamaktan VAZGEÇTİM!

Bir elim cinayeti hemen durduruverdim, içimdeki yangını korlamaktan VAZGEÇTİM !

Baktım ki herkes beni benimle aldatıyor, bin parçaya bölünmekten VAZGEÇTİM!

Yalanın toz pembesi gerçeğe diz çöktürmüş, dokuz köyde dövünmekten VAZGEÇTİM!

Adaleti dağıtan teraziyi bozunca, kendimden başkasına inanmaktan VAZGEÇTİM!

Fabrikatör işportanın kısmetini çalınca, paradan, şöhretten, maldan, mülkten VAZGEÇTİM!

Olmak değil olmamakmış derdimiz. Altını nayloncuda aramaktan VAZGEÇTİM!

Sizin okuduğunuz benim yazdığım değil, sizin dokuduğunuz benim bastığım değil, bilmekten, fark etmekten, söylemekten VAZGEÇTİM!

Olan gönül bahçemde tomurcuklara oldu. İçimdeki masum çocuk iyi niyetten öldü. Kalanlara sabırlar dilemekten VAZGEÇTİM !…

Gönül Altun