GÜMÜŞHANE’DE BABA İLE OĞUL’UN “GURBET” KAPIŞMASI

Gümüşhane’nin Köse ilçesi Gelinpertek köyünden Şair Akif Timurhan (Aşık Zevraki) (D.1922- Ö.2008) şiirleriyle yakın dönem Türk edebiyatının en dikkat çeken şairlerinden biri olmuştur.

Aşık Zevraki mahlaslı Akif Timurhan, Gümüşhane’den büyük şehirlere göçün hızlandığı 1970 li yıllarda kendisi de göç etmeye karar verir. Ama babasını bir türlü ikna edemez.

Timurhan
bu göç hikayesini o güzel üslubu ile şiire döker.

İşte o şiir

DÖN GİDELİM KÖYE OĞUL

Babam  doksan, ben de ondan kırk noksan yaşımızdayken bundan yirmi yıl önce, yani “1972” tarihinde köyden kente göçmek için babamı durmadan tahrik ve tazyik ediyordum. Fakat bu ısrarli isteğim, herhangi bir maddi kar ve keyif için değil, nüfus kesafetine göre, Köyün sağlamından, kentin körü daha çoktur. Daha geniş kitlelere, körlere ışık tutmayı kendime büyük bir görev addediyordum. Halbuki, köre ışık gerekmediği, köyün basiretli körü, kentin bakar körlerinden çok daha fazla, çok daha faziletli olduğunun  farkına yeni varabildim ki, işte o gün kendime verebildiğim vahi bir sevda ile öküzü, sapanı, tarlayı, tapanı satıp, anayı, babayı, küreği, yabayı atarak, ovayı, yuvayı, en acısı tırnak etten ayrılırcasına pırıl  pırıl havayı, sılayı terkedip, İstanbul’un isine pasına batmadan evvel köydeki keyfim, geçimim, keçeli kevelli biçimim bundan bin kat daha iyiydi ki, işte yukarıda da dediğim  gibi şehirin şatafatlı şokuna uğramadan önce bu sonu sıfır ve hiç olan güç göçe düşmememize karşı direnen babamla aramızdaki tartışmayı aynen takdim ediyorum:

Aldı Baba

Yerimizdir yurdumuzdur

Etme oğul, getme oğul

Hele sabret bu yıl da dur

Etme oğul, getme oğul

Aldı Oğul

Başımızı taşa vursak

Beş yıl dursak on yıl dursak

Boştur kese açtır kursak

Kalk gidelim köyden baba

Aldı Baba

Daşı delde dağı tara

Purlar olsun bütün para

Koyma bizi orda dara

Etme oğul, getme oğul

Aldı Oğul             

Köye gelir o arada

Para hergün hep orada

Sikkesi var Ankara’da

Kalk gidelim köyden baba

Aldı Baba            

Şu inadın gayet katı

Birdir yavrum Doğu-Batı

Bozma böyle bir rahatı

Etme oğul, getme oğul

Aldı Oğul             

Rahat yaraşır ölüye

Gitmek gerektir diriye

Hiç bakmadan hem geriye

Kalk gidelim köyden baba

Aldı Baba            

Şehirlinin gözü bizde

Balın yağın özü bizde

Koyun bizde kuzu bizde

Etme oğul, getme oğul

Aldı Oğul             

Güz gelince basar buzu

Pusar komda koyun kuzu

At sapanı, sat öküzü

Kalk gidelim köyden baba

Aldı Baba            

Bir ekersin beş alırsın

Boz öküze eş alırsın

Ter eksen de tür bulursun

Etme oğul, getme oğul

Aldı Oğul             

Aynı hava aynı kayde

Kim doymuş ki acep köyde

At çarığı çizme giy de

Kalk gidelim köyden baba

Aldı Baba            

Ne tarlası ne tınası

Ne toyu var ne turnası

Nesi çeker bilmem nası

Etme oğul getme oğul

Aldı Oğul             

Kemiği yok ağız, dilin

Adı çıkmış gurbet elin

Gine gelir sila yelin

Kalk gidelim köyden baba

Aldı Baba            

Tembel kalıp olma nankör

Ter toprağı eyler bonkör

Gebrelede gülleri gör

Etme oğul, getme oğul

Aldı Oğul             

Neymiş toprak, neymiş tarım

Foter giyer fors atarım

Kör alırım, gör satarım

Kalk gidelim köyden baba

Aldı Baba            

Gam gıdasıdır garibin

Küser tan, basar grubun

Kalmaz godda da urubun

Etme oğul, getme oğul

Aldı Oğul             

Gece gördüm ben bu düşü

Başa kondu devlet kuşu

Yol kesmeden kara kışı

Kalk gidelim köyden baba

Aldı Baba            

Söz tutmadın birtek binden

Günah vebal kalktı benden

Ben arkadan sen de önden

Kalk gidelim köyden oğul

Aldı Oğul             

Bir kerme bin kömür değer

Tutya imiş tezek meğer

Gelirmiydim bilsem eğer

Dön gidelim köye baba

Aldı Baba            

Kayboldu toprak tığ, yaba

Burda ne buldun acaba

Çektiğin çilede çaba

Dön gidelim köye oğul

Aldı Oğul             

Gelenlerin hepsi caymış

Şimdi bildim şehir neymiş

Şelek çekmek bundan eymiş

Dön gidelim köye baba