Hayatımız Duamız Kadar

Selim Gündüzalp’in Yazısı Sordu genç adam: Biz ne kadarız, dedi. Cevap belli dedim: DUAMIZ KADARIZ. … Dualarını bırakma!.. Tutunduğun en sağlam dal duadır. Gayrısı boş. Yaslan sırtını dua dağına. Dök içini Yaradana. Dudaktan kalbe yayılsın nefes gibi duaların. Yarınların mayasıdır duaların. … Duasız olmaz… Duasız aç kalır ruhumuz. Duasız kaldı mı bebek gibi ağlar, hasta […]

Selim Gündüzalp’in Yazısı

Sordu genç adam:

Biz ne kadarız, dedi.

Cevap belli dedim:

DUAMIZ KADARIZ.

Dualarını bırakma!..

Tutunduğun en sağlam dal duadır. Gayrısı boş.

Yaslan sırtını dua dağına. Dök içini Yaradana.

Dudaktan kalbe yayılsın nefes gibi duaların. Yarınların mayasıdır duaların.

Duasız olmaz…

Duasız aç kalır ruhumuz. Duasız kaldı mı bebek gibi ağlar, hasta gibi inler ruhumuz…

Ağaç gibi yaprak yaprak ağlar. Toprak gibi lal kesilir.

Aklı başından gider insanın.

Beti bereketi kalmaz ne yediğinin, ne giydiğinin, ne içtiğinin, ne dediğinin…

Bilesin. Kimse demedi demeyesin.

Daha önemli ne var ki şu hayatta.

Dua hayatın özü değil mi?

Duasız kalınca diller, insanlar, insanlıktan çıkar.

Mazlumları yalnız bıraktı hep duasızlar.

Duasız insan azıksız kalır. Ruhu aç kalır. Isınamaz, ısıtamaz…

İşte bunun için olanlar oldu. Gör ne hale düştü insanlar.

Düştü birer birer nice şehirler. O şehirlerde nice kalpler. Düştüler birer birer.

Dua bir ağaçtır inanan yüreklerde.

Dua olmadı mı baharı gelmez, çiçek açmayı unutur kalpler; meyve vermeyi unutur.

Ne çıkar benim duamdan demeyin sakın.

Dua Allah’a edilir; Allah dilerse senin duanla her şey olur…

Gücüm yetmez deme; duaya da mı gücün yok!..

Umut olanlar, umut verecek olanlar, duayı asla unutmasınlar..

Ne demek bu?

Boynu bükük bir fidana su vermeyi unutmak demektir. Gördüğü halde, gücü yettiği halde başını çevirip gitmektir. Duanız olmazsa ne ehemmiyetiniz var diyor Rabbimiz…

Aynen öyle.

Duamız olmazsa ne değerimiz var. Duasız hayat, güneşsiz gün gibidir. Duasız hayat; aysız, yıldızsız gece gibidir. Dua ile nefes alır, dua ile yaşar insan. Dua bitti mi, hayat da biter.

Dua başladı mı hayat başlar. Dua hayatın çekirdeği. Allah’a kul olmanın gereği.

Yeni bir hayatı oradan yeşertir ve yaşatır Rabbimiz.

Dua kalpte bir çekirdek.

Dua ettikçe o tohum, o çekirdek yeşerecek.

Çiçeğe durup meyve verecek.

Dua, bizi Allah’a yakın eder.

Duamız gıdamızdır.

Gıdasız bırakmayalım ne olur hem kalbimizi. Hem de kalbimiz kadar bize yakın olan kardeşlerimizi.

Bir elini tövbeye, bir elini duaya ver ki, yeşersin ömür tarlan.

Gül gülistana dönsün için. Yeter ki duaya dursun dilin. Azalacak dertlerin, dinecek inan acıların. Hayatın tadı tuzudur dualar.

Rabbim olmazları oldurur. Zalimleri durdurur. Kışta baharı oldurur. Dualarını bırakmayanlar kötü gidişatı durdurur biiznillah.

Dualar hürmetine neler olur neler. Akan sular bile durur.

Duayı unutmak, nefes almayı unutmaktır. Yaşamayı unutmaktır. Hayatı ortasından bölüp durdurmaktır.

Ah bir bilse dua etmemekle neler kaybettiğini insanlar. Bir an bile dillerini duasız bırakmazlardı.

Kendimiz için, kardeşlerimiz için, güzel yarınlar için ve Allah için duayı bırakmayalım…

Unutmayalım ki; hayatımız duamız kadardır.

Biz ne kadarız diye sorana cevabımız:

Duamız kadarız.

Şimdi o soruyu sen de kendi vicdanına sor.

Vakit geçmeden, vade dolmadan. Dua son çıkıştır. Dua uyanıştır. Farketmektir yaşadığını.

Biz ne kadarız? Cevap belli: Duamız kadarız.

Duanın hakkını tam verenlere...

Exit mobile version