*OKUNMASIN GEREKEN GÜZEL BİR YAZI

“Madem Ramazan o bayramdır. Elbette bir derece süflî ve hayvanî meşagilden (meşguliyetlerden)  insanları çekmek için, oruca emredilecek. Ve o orucun ekmeli (daha mükemmeli)  ise;

mide gibi bütün duyguları;

gözü,

kulağı,

kalbi,

hayali,

fikri gibi

cihazat-ı insaniyeye (insana ait cihazlar, duygulara) dahi bir nevi oruç tutturmaktır.

Yani, muharremattan (haram kılınan şeylerden), mâlâyâniyattan (Fatdasız, boş şeylerden) çekmek ve herbirisine mahsus ubûdiyete (ibadetlere) sevk etmektir.

Meselâ, dilini yalandan, gıybetten ve galiz tabirlerden ayırmakla ona oruç tutturmak; ve o lisanı, tilâvet-i Kur’ân ve zikir ve tesbih ve salâvat ve istiğfar gibi şeylerle meşgul etmek;

Meselâ; gözünü nâmahreme bakmaktan ve

 kulağını fena şeyleri işitmekten men edip,

gözünü ibrete ve kulağını hak söz ve Kur’ân dinlemeye sarf etmek gibi,

sair cihazata da bir nevi oruç tutturmaktır.

Zaten mide en büyük bir fabrika olduğu için, oruçla ona tatil-i eşgal ettirilse, başka küçük destgâhlar kolayca ona ittibâ ettirilebilir.

(Kaynak: B.S.Nursi: Ramazan Risalesi – Mektubat 29. Mektup)