ŞAİR ALİ ÖZDOĞAN

GAMLANMA GÖNÜL

Gamlanma gönül aşk dediğin burda yalanmış

Sevda çekenin firkati var zârda kalanmış

Bul Rabb-i Rahîm Rabb-i Kerîm Rabb-i Cemîli

Esmâda o sır sanma güneş camda olanmış

GÜZ GELDİ

Mevsim geçiyor yaprağı dökmüş gibi rüzgar

Güz geldi benim sîneme batmakta o bin hâr

Ah yâreliyim yârelerim geçmedi zinhar

Güz geldi benim sîneme batmakta o bin hâr

KİM VERDİ GÜZELLİK SANA

Kim verdi güzellik sana yar ah niye varsın

Dünyaya sığışmaz o gönül ahrete yarsın

Gel harcama kalsın ebediyyen seni sarsın

Dünyâya sığışmaz o gönül ahrete yarsın

ZİKR-İ HÛDA

Masmavi denizler gibi ruhlardaki şenlik

Kalpler coşuyor zikr-i hüdâdan ne esenlik

Hû hû diyerek kalmadı şer nef’s ne de benlik

Kalpler coşuyor zikr-i hüdâdan ne esenlik

YÜZSÜZ

Sirâtal müstakim ister verir söz kırk kez utanmaz

Çıkar çıkmaz cayar yüzsüz döner Allah’tan utanmaz

HAK SÖYLER GÖNÜL

Düştü gözden çün mecaz yar şimdi Hak söyler gönül

Gölgelerden kıldı firkât Hakkı zikreyler gönül

Mâsivâdan çekti bin ah fânidir hem mahlukat

Gölgelerden kıldı firkât Hakkı zikreyler gönül

RUHUM SEVMİŞ

Şen gözlerinin nurunu her görse ışıldar

Ruhum ki senin ruhunu sevmiş nice yıllar

Bil sen ebediyyen sanadır aşk sana dildâr

Ruhum da senin ruhunu sevmiş nice yıllar

AN-I SEYYALE

Ne nehârı ne leyâli ah hayat-ı hayâli var

Ayık uyanıklık değil bir yarı rüyâ hâli var

An-ı seyyaledir demiş yaşamak’çün ya velîler

Uyanan şol çileliler sırr-ı teklif melâli var

KADERİN YAZDIĞI

Seni yazdı Rab ezelden kaderimde gizliyormuş

Seziverdi sanki ruhum sevecek ya izliyormuş

Susuyordu aşka küskün kimi dertli gamda üzgün

Seziverdi sanki bir gün sevecek ya izliyormuş