ŞAİR ALİ ÖZDOĞAN YAZDI
GEL YUSUF’TAN ÖĞREN AŞKI
Sana anlatamaz leylâ gel Yusuf’tan öğren aşkı
Firaktan etme vâveyla gel Yusuf’tan öğren aşkı
Ol bâkiye ruhunu aç gör fâni aşk tuzâktır kaç
Giy ol başa ebedde taç gel Yusuf’tan öğren aşkı
NEFİS…
Madem nefis köpektir âdemin başı dertte
O zaman düşman tektir görsen de bin bir fert’te
Ey ahali sözüm var herkes onu bağlasın
Onu serbest eyleyen tez otursun ağlasın
ÇELİŞKİLER
Aslında boş biriyim yoktur bir mahâretim
Başkasının kusuru kirimden tahâretim
Farklı düşünenleri bin hatayla sayarım
Yalandan yükselmeye ben merdiven dayarım
Sana mı kaldı adam var mıymış hiç planım
Yetmiyor sana zâhir bunca yalan dolanım
FİRAK
Kırıldı câm-ı âyine ruhu kanattı firâkın
Mecnun gibi çölden çöle firlattı attı firâkın
Ne derd imiş ağu’lu ok deruna battı firâkın
Mecnun gibi çölden çöle firlattı attı firâkın
HAK SÖZ
Ehl-i kemal söylesin nefs-i rezil dinlesin
Hâk sözü şol kâinat nefse inat inlesin
Hû deyu çırpsın kanat cümle ilâhi sanat
Hâk sözü şol kâinat nefse inat inlesin
SÖYLE GÖNÜL
Söyle gönül söyle sen aşka inanmaz mısın
Söylediğin aşk değil hû deyu yanmaz mısın
Vâ esefâ bî vefâ geçti ömür geçti bil
Söylediğin aşk değil hû deyu yanmaz mısın
KAÇ GÖNÜL VAR?
Fâni dünya dost eden kim ânı bil hem kaç gönül
Say sinektir bal peşinden koşturur akşam sabah
Gel de gönlün aşka düşmüş hû diyen bul aç gönül
Aşkla zikret aşkla fikr et kıl rüyâdan intibah
DAR BEDEN
Ah ezelden şâdumanum görmezem suç bendedür
Çünki gönlüm fâni dünyâ zehri içmiş bende’dür
Ol ebed’çün var edilmiş rûha elbet dar beden
Ordadur sır orda heyhat sanmışam ben tendedür
GÖLGEDİR SEVGİLİLER
Mâye -i hayatın aşk kimi akarsın gönül
Ruhun hoş sükûneti kimi yakarsın gönül
Bilsen kimden sevgiler gölgedir sevgililer
Cümle sevdâdan geçip hakka bakarsın gönül