ŞAİR ALİ ÖZDOĞAN

ÖMÜR SONA KOŞARKEN…

Ömür sona koşarken akıl nasıl yok sayar

Gün be gün dost olanlar yıldız misali kayar

Belki divane oldum yahut sarhoş bir deli

Yarab yok mu dost eli şol ruhum bulsun ayar

SORAMAM

Gurûbda gün gibiyim ruhumda bin yare var

Yaşanmış geçmiş nehâr soramam ne çare var

Nice beklenmiş bahar gül geçmiş kanatmış hâr

Yaşanmış geçmiş nehar soramam ne çare var

GIYBET

Dil kılıç olmuş zâhir eyleyecek gıybeti

Din kardeşinin eti onun tatlı nimeti

Elde Rebâb’ı görür adını koyar sarhoş

Mutfaktaki bıçaktan katil eder milleti

AH MECAZ

Söyler miyim ne bilsin kalbimde saklı hâlâ

Ah aşk liyâkatinden kalmış yasaklı hâlâ

Naz-ü tegâfül eyler havada aklı hâlâ

Ah aşk liyâkatinden kalmış yasaklı hâlâ

HASAN

Birdenbire uyanır kabri düşünür Hasan

Öyle ya sevk zarûri kulağı da asmasan

Toplanır âkiller der Hasan kafayı yedi

Doktor uyusun dedi alıp antidepresan

OT GİBİ!…

Ot gibi der ya âdem özenir keşke derim

Zikreder durmaz zirâ haddinden zerre aşmaz

Acep hakkın katında nerdedir benim yerim

O İtaat etmiş ot ben gibi yoldan şaşmaz

EY ÂŞIK CAMA AĞLAMA

Mânâsı da değişti ne yazık aşkın

Sebebi cam’a meftun ah bunca şaşkın

Güneşi camda görür cam’a bağlanır

Kırılır feryâdından yürek dağlanır

Ağlama be hey âşık ağlama cam’a

Bak güneş hep yerinde gel düşme gam’a

BU DA KENDİME

Yazdın güya kaç satır elalemi taşladın

Mânâ-yı muhalifle nefse lütfa başladın

Nasıl kandırıldın bak sanki kendin sütten ak

İçinde durur tuzak kardeşini haşladın

YOBAZ!…

Adem durmuş tam karşımda adımı koymuş yobaz

Bilir mi ki nedir yobaz ah isyandan alan haz

Selam ile geç yanından der Kur’an sen sus biraz

Toprak çeker vakit çok az amma yobaz anlamaz

EY VEFASIZ

Ey vefâsız gör melâlim sende bir kâr eylemez

Sanma cevr eyler de âşık cevr günahkâr eylemez

Kim demiş ah naz sitemdir yâri bîmâr eylemez

Sanma cevr eyler de âşık cevr günahkâr eylemez

ŞÖHRET AYNI RİYADIR

Çıkmış kürsüye âdem ahlak anlatır güya

İlgi istiyor bilmez şöhret aynıdır riyâ

Ah hep daldık uykuya beğensin millet bizi

Ecel kaybetmez izi ölünce biter rüya

GURUP ETTİ MEHPARELER

Neş’eden bin elem çekti ah tükendi çareler

Gurûb etti şems misali aşka râm mehpâreler

Geldi ol tabîb-i kulûb açtı sırr-ı kâinât

Şeytan-i laneye inat şifâ buldu yâreler

EBEDİ HAYATIN VAR

Ah bir garip kuş değilsin gönül nedir telâşın

Bil ebedi hayatın var yüz dahi olsa yaşın

Hû de emn-ü eman ile eğik durmasın başın

Bil ebedî hayatın var yüz dahi olsa yaşın

RAHNE-İ HÂR

Aşkın içre düştü amma bî- ümîd bî- zar gönül

Gonca gâîb lâl’e hasret sîne doldu hâr gönül

İntizâra yok tahammül ömür sonbahar gönül

Gonca gaîb lâl e hasret sîne doldu hâr gönül

MERGUP META

Şol gönüller çarşısında gör nedir mergub met’â

Geçmektir ben davasından ah olmak hakka gedâ

Ziyân etme vâ hasreta bil firsat-ı âlîdir

Gir ebedî teâlîdir eyle fâniyi feda

İZ’AN

Sanatkârı iz’an etmez ol san’atta gâib olur

Hem nefsi koyar başına bir behm-i acâib olur

Gör ne âdi sârıktır ki hak malını çalar eyvâh

Fâniye eyler de tamah ah ateşe tâlib olur

KİNLERİNDEN ÂMÂ OLANLAR

Şol zahmetim ne içindir iz’an eyle ey nâdân

Hamiyyetperver zanneyler sen gibi saflar beni

Bir sağdayım bir soldayım geçinirim havadan

Kinlerinden âmâ olmuş görmez taraflar beni

HATİPLERİN İMTİHANI

Sanma imtihan değildir kılıç sırtıdır ilim

Kendi hissen nedir acep hakkı söyleyen dilim

Elzem ki ola her hatip ilmi ile ehl-i hâl

Değil ise susa derhal eyler ateşe talim

FİRAK

Name-i aşkınla hemhâlim simdi

Ah gamhâne içre bil lâl’im şimdi

Elbet dem-i safâ revaçtır amma

Firak hep vâveyla melâlim şimdi

EY NEFSE ÂŞIK

Nefsin kölesi olmuş boynunda koca tasma

Milleti hür kılacak gül de geç kulak asma

Ey nefse aşık bela unutma yakın salâ

Bizde ahd kâlu belâ boşa kendini kasma

BENLİKTE BOĞULAN

Sus benlikte boğulan sunma kendini dindar

Sen dinden bahsettikçe dost oldu dine kindar

Yerin ta dibine bat dini mübîni sattın

Üç kuruş menfaati islam içine kattın.

Doğruluk dilde midir işin gücün iltimas

Fırsatını buldukça kurdun şeytanla temas

Bari ağzını kapat küçük bir hayır işle

Kirletme pâk islamı rezil dilini dişle

CÂNÂ

Aman cânâ şu sevdâya çağırıp meftun eyleme

Süründürme o çöllerde Leyla vü Mecnûn misali

Seyf-i firak ile delip ciğerleri hûn eyleme

Rüyâ dünya inan rüya unutma âlî visâli