ŞAİR ALİ ÖZDOĞAN
FİİL FAİLSİZ OLMAZ
Fâilsiz olmaz fiil bilim hep onu der de
Sen fâili gizlemek için ararsın perde
Zirâ fâil olmalı bak işliyor kâinat
Evvel onu bilelim ah bilim O’dur ser’de
Eğer fâil yok dersen gel fiili inkar et
Rüya deyip geçelim yok’la düşülmez derde
Lakin ne iğne ustasızdır ne de katipsizdir harf
O’nu gösterir bize bak mührü var her yer’de
Ger ânı bilmez isen çözülmez sır ne dünya
Varlıktan murad nedir duyurmuş her bir ferde
Sen inkiyâd eyle de ilm-i kâinatı çöz
Ya aciz beşerden sor her asır sürün yerde
GÖNÜL
Kalb-i derununda verme ne leylaya süheylaya
Ânı sakla sen mevlâya aşk bu hebâ etme gönül
Dalma tez geçen hülyâya düçâr olma vâveylâya
Ânı sakla sen mevlâya aşk bu hebâ etme gönül
ŞAŞKIN AŞIK
O cam âyineler ki parlar ışığı şemsin
Kırılacak şişenin şaşkın aşığı sensin
SEN İHSANDA AŞKI BUL
Binbir ismi cevelanda Bâkinin
Gönül sanma şemsi camda aşkı bul
Hâlâ gözü ins ü canda şâkinin
Ah aldanma sen ihsanda aşkı bul
Gel aldanma sen insanda aşkı bul
BÜYÜK İHMAL
Hep bedeni süsledik eyledik ruhu ihmal
Korkuyla uyandırır Rabbimiz bir ihtimal
İNSANLIK BÖYLE OLMAZ
Ben çocukken de açtı Afrikadaki insan
Bilmem ben insan mıyım hiç demedim o da can
İnsanlık böyle olmaz bırak hakkım öleyim
Hem hâl-i rezilime acı acı güleyim.
Bilcümle mazlumların hakkı eylendi talan
Kör izansız akılla baktım ne bana kalan
İnsanlık böyle olmaz bırak hakkım öleyim
Şu hâl-i rezilime acı acı güleyim
Mahveylerken dünyayı üç beş rezil aile
Uyuşmuş mu insanlar demez ne bu gâile
İnsanlık böyle olmaz bırak hakkım öleyim
Hem hâl-i rezilime acı acı güleyim
Elbet bir sahibi var iz’an etmedi kimse
Şimdi virüs canları alırken de gülümse
İnsanlık böyle olmaz bırak hakkım öleyim
Şu hâl-i rezilime acı acı güleyim
USTA
Ustasından gizleyemez asla gördüğünü göz
Akıl kör eylenir baştan sonra âsi olur öz
FİRKAT DEMİ
Yine firkat deminde kor gibi yan
Ne melâldir ümîd ateş ya gönül
Ki hezarın figânıdır kanayan
Ne o gül var ne gonca yar a gönül
AŞK BİLMECEDİR
Nicelerden beri aşk bilmecedir
Kimi zinnûr kimi hercâicedir
Kimi der aşk bilirim tek hecedir
Kimi zinnûr kimi hercâicedir
ÇARESİ YOK
Sana yazmış yaradan aşkımı bil
Ki firakınla akan yaşları sil
Susamam çâresi yok yâreli dîl
Şu firâkınla akan yaşları sil
ÖLÜM DOĞMAK GİBİDİR
Doğmak gibidir ölüm zanneyleme kazara
Vakt-i kazâ olmadan âdem girmez mezara
Aldanma intizara sûr’un vaktinde öter
İmtihandır tez biter sen ânı al nazara