ŞAİR ALİ ÖZDOĞAN
AŞK ÜÇ GÜN MÜ?
Ah ne aşktur ne de âşuk
Hevâ vû nef’stür bulaşuk
Atılmaz ânınla aşuk
Aşkı bil yaradanadur
Şol kalbine koyanadur
***
Aşk üç gün mü ah can fâni
Nerde Mecnun Leylâ hani
Ayine kılmış ol Sânî
Aşkı bil yaradanadur
Şol kalbine koyanadur
TESELLİ
Vuslat neşesindesin ah iftirakın hüzün
Dilara-i bî misal dur asılmasın yüzün
Bin şu gece gündüzün hayali kanadına
Uç fânî inadına sonrası ebed güz’ün
EFENDİM(SAV)
Ruha derin nakşeylemiş aşkını Rabb-i Rahîm
Âşıkâna aşk eylemiş aşkını Rabb-i Rahim
Âb-ı gönül eşk eylemiş zikr-i ismin meşk eylemiş
Şol ümmete aşk eylemiş aşkını Rabb-i Rahîm
AŞKTAN AĞLAMA
Derd ederken cevr-ü ağyâr cevr eden hep yâr olur
Ah tegâfül nazda derken yar döner ağyar olur
Küsme aşk nîmet de gönlüm gel de aşktan ağlama
Ağlayan kim aşkı bilmez bilse bahtiyâr olur
MİZAN, RESUL (SAV) DÜR
Esir-i nefs sanma velî pis benlikten olmuş deli
Kapıldığı riyâ seli günahtan bükülmüş beli
Elzem mihenk elzem iz’an Bak Resul’e (sav) düzelt hizan
Elbet emirdür hüsn-ü zan yasak eylenmiş sû-i zan
Sorulmaz mı nedür nîzan be hey mukallit lafazan
Elzem mihenk elzem iz’an Bak Resul’e (sav) düzelt hizan
AH GÖNÜL
Güneş misali ümîd bilmez kaderdir gurûb
Meğer firak’a uçar aşk diye kanat vurup
Ah gönül deli gönül bir düşünmez ki durup
Meğer firak’a uçar aşk diye kanat vurup
HEBA ETME…
Sermest olan kendi zâtı kınar sermest’e biâtı
İşlediği binbir katı dünya müskirat değil mi
Ah şu fani âdiyâtı eder mi ebed fiyatı
Hebâ etme o hayatı dünya müskirat değil mi
CAN
Ne heveste ne seste can
Fani tende nefeste can
Ah pis nefsle kafeste can
Artık uyan artık uyan
Gaflet içinde uyuyan
***
Ah hayat’cün dilbestesin
Ebed midir âhestesin
Sınandın ya vârestesin
Artık uyan artık uyan
Gaflet içinde uyuyan
UYAN ARTIK
Dile gelmiş O’nu söyler nakşedilen binler sanat
Nasıl duymaz ah görmezsin hâşâ Esmâya mı inat
Bu ne gaflet bu ne isyan uyan artık duy müslüman
Vahdeti an zerrâtından seni bekler şu kâinat
KİRİNİ TEMZİLEMEZ BİN HAMAM
Şu cazgırın kirini temizlemez bin hamam
Gel gör hizmete talip ah sevsinler kıyamam
Anladık yüzsüz tamam kim neni seçsin senin
Sandın kudret kese’nin ne riyakâr ihtimam
AŞK VE VEDA
Gönül sever ya edâ
Ah Aşktan gelse sedâ
Aşk içün can da fedâ
Amma niçün bu vedâ
***
İmtihan düşme gamma
Tez çözülür muamma
Gel aşık olma cama
Aşk içün can da fedâ
Anla niçün bu vedâ
***
Güzellik zâtındandır
Ol Cemâl katındandır
O’nun hayatındandır
Aşk için can da fedâ
Ânın içün bu vedâ
RÜYAYI HAYAT SANDIM
Ölüm, kapısı imiş o ebedi vuslatın
Rüyayı hayat sandım n’olur beni ıslatın
Ta uyanıp göreyim kalksın gözdeki perde
Beden dünyada kalan ruhun işi ne yerde
KANMA
Müptelâ-yı yâd-ı àvâm teveccüh-ü nâs’a pek râm
Sermest her dâim riyâdan kanma dilinde fazilet
Bilmez bilinmektür illet ânın içün çeker zillet
Göçer elde kalmaz kıllet kanma dilinde fazilet
GÖNÜL
Hû de eyle nezâret bîgane kaldın gönül
İz’ansızlık hasâret serâba daldın gönül
Gel hazer et hazer et ah mucizedür beden
Kimdendür bu ruh neden ateşe saldın gönül
AĞLA SEN
Gel hezârın nağmesinden sırr-ı gülzar anla sen
Tez geçen demler ki aşktır gül-i zara ağla sen
İntizar et bir bahar’çün leyl nehara bağla sen
Tez geçen demler ki aşktır gül-i zâra ağla sen
GÖNÜL
Geçti sevdadan bakışlar tarumar olmuş gönül
Goncalar solmuş da gülden har umar olmuş gönül
Gam’da görmüş şol gülistan ah humar olmuş gönül
Goncalar solmuş da gülden har umar olmuş gönül
AŞKTAKİ TUZAKLAR
Lezzetinden gam çeken âşık ne bilsin aşk nedür
Git velîden evliyâdan ârifandan ânı sor
Yetti nef’sten şol tuzaklar cümle aşık tendedür
Hû diyen Allah diyenden dinle sen iz’anı sor