RUBAİ MISRALARINDA HİKMET DAMLALARI (53)

ŞAİR ALİ ÖZDOĞAN

KARABORSA

Âdem elzem hissedip kazara fiyat sorsa

Elbet elzem olanın fiyatı karaborsa

Hâlâ bu rezil hâlet amma dilde adalet

Olmuş şeytana alet din İslam sorulursa

ANLA AŞIK ANLA

Tarümâr olmuş yanar âşık yürek gamhânedür

Gör bi-zâr olmuş inanmaz zannı aşk efsânedür

Anla aşık anla artık dîl ki bilmez Rabbi kim

Bil ki sermesttür inanmaz â’na aşk meyhânedür

ALLAH’A SIĞIN

Ne ferde saygısı var medh içün arar yığın

Tevazu hak getire resim o aldandığın

Şöyle yakından bir bak ne sanatkar sandığın

Allâme olsa n’olur kaç ta Allah’a sığın

PROTOKOL

Karın aç velev tok ol sen oy ver ister yok ol

İstemez sor da çok ol o artık protokol

Vah makam meğer alkol kibirler farklı ekol

Gözler der sus karakol o artık protokol

UTANMAK

Velev laik olsa kanunla ülke

Eyleyen sahip mi can denen mülke

Ferd laik olmaz o, devlette ilke

Dünya şahit olsun bu acip ilk’e

Mezc edip dininden kaçan utansın

Üç güne ahreti yakan utansın

DİNLE DEVLETİ AYIRMAK

Hani dinle devleti ayırmak idi sâik

Neydi dindara zulüm kimler asıldı lâik

Kimi yapanı aklar kimi kirini saklar

Kimi tarih yasaklar ammâ âyan vesâik

SEN

Çâre yâre bil avâre çeşmi giryân eyle sen

Eşk- i aşkı âb-ı hayat dîli büryân eyle sen

Mâsivâdan kıl tecerrüd rûhu üryan eyle sen

Eşk- i aşkı âb-ı hayat dîli büryân eyle sen

GEL NAZAR KIL

Aman cânâ sanma mânâ nağmede vü sestedür

Gel nazâr kıl âşıkâna hû diyen nefestedür

Rûha rızk ol aşk-ı âlâ tende bil kafestedür

Gel nazar kıl âşıkâna hû diyen nefestedür

YETKİ İSTİYOR ÂDEM

Gösterir rezil hâlet amma dilde adâlet

Diyemezsin cehâlet yetki istiyor âdem

Güven olmaz zâtına binmiş kibir atına

Yakınmış Hak katına yetki istiyor âdem

Utanmıyor dalkavuk tek derdi fâni kavuk

Çevresinde bin tavuk yetki istiyor âdem

AŞK NASİPTİR

Aşk hevâ zannetme gâfil açılmaz ol bâb-ı dîl

Müdhike oldun ya cahil güldü hep erbâb-ı dîl

Aşk nasiptür aşk rızıktur evvel öğren ânı bil

Müdhike oldun ya câhil güldü hep erbâb-ı dîl

GELDE ŞAŞMA BU İŞE

Kabri görmez pür neş’e

Bin nükte dosta eşe

Cennet mi müjdelendi

Gel de şaşma bu işe

Sor hep hârika pîşe

Taşımaz hiç endişe

Sonunda enselendi

Meğer elinde şişe

AMAN EL AMAN

Ömür sonuna ramak sallan dur altta hamak

Ahmak şeytana yamak nef’sten aman el aman

Keder elâlem ne der der ruhuna zulmeder

Son beter ömür heder nef’sten aman el aman