RUBAİ MISRALARINDA HİKMET DAMLALARI (55)

AŞK OLSUN

O’na dönsün çiçekler bütün güller lâleler

Aşk ile de ey gönül aşk verene aşk olsun

Aşkolsun ya kimdendür sevgide merhâleler

Aşk ile de ey gönül aşk verene aşk olsun

SABÎ

Hep gölgelerin peşinde hâlâ

Sen say ki sabî yaşında hâlâ

Ah başta belâ inan şu gönlüm

Zannetme akıl başında hâlâ

İNSAF

Anladım sen değilsin nefs-i rezile o it

Kalbe ruha vicdana vuran hep odur kilit

Zannetme tek sendedür can çıkmaz bedendedür

Ya kelp ol peşinden git yahut bağla ol zâhit

KEMÂL

Yönelip hû dedi âşık yüreğin hoş sesi bu

Sevdi zâtında kemâlî ki onun neş’esi bu

Ne nihâvent ne ferahnak tümünün bestesi bu

Buldu Rabbinde cemâli ki onun neş’esi bu

SÂKİ

Şarap getirsin sâki uyuş san hayat bâki

İllâ biter illâ ki ey can yok ise vefân

Eyle de bir an iz’an utan ölmekten utan

Gösteriş içün âmâl seninle gelmedi mal

Şimdi vâveylâyı sal ey can yok ise vefân

Eyle de bir an iz’an utan ölmekten utan

Niçün şu ömrü verdi senin önüne serdi

Bilmeden sona erdi ey can yok ise vefân

Eyle de bir an iz’an utan ölmekten utan

UYANMAK İÇİN

Hayatta her cüz’i ye eder durur teşekkür…

Hayat iadesinde ne teşekkür ne şükür

Korku kuşatır durur niçin dehşetli o dem.

Uyanmak için adem kendi yüzüne tükür

ASIL KİMLİĞİM

Ah merak etmez miyim niçin mâzi yasaklı

Benim asıl kimliğim meğer orada saklı

Şu zalim sömürgeci vahşi batı medeni

Onun planı demek aman bilme dedeni

İşgal ne fetih nedir dersen hazır engeli

Ayağına takılır gericilik çengeli

Girdiği yerde kan var vahşet zulüm gözyaşı

Göstersen bile görmez bizde yemli ayyaşı

Artık uyanmak elzem elzemdir bize iz’an

Yüz yıl mı tarihimiz kim ettirdi sû-i zan

TEÂTİYİ FİKİR

Gerici

-Nasıl yani

Çağdaş ol biraz hani

-Niçin var etmiş Sâni

Boş ver ileriye bak

-Orda kabir var salak

ÜMÎD

Yaktı firkat kor içinden çıkmıyor artık sesim

Nerdesin bilmem ki cânâ gül-i rânâ nerdesin

Hak teâlâ kaldırır elbet şu sırlar perdesin

Nerdesin bilmem ki cânâ gül-i rânâ nerdesin

YÂ R’AB

Ah menfaat perverde arama o her yerde

Zararı her bir ferde şerrinden eman Yâ Rab

Ast’ı ezer etmez af hâşâ üste bin tavaf

Rol keser görünür saf şerrinden eman Yâ Rab

Şerre odak fırıldak içi kirli dışı pak

Uzak ol da ver adak şerrinden eman Ya Rab

SANMA

Menfaat’çün çıldırır gör ah köpek ağzında laf

Sahte dosttur düşmanından bin beterdür sanma saf

Sandı dünya hep onun’çün onda kurmuş dengesin

Varsa unvânun tavaf gör yoksa kaç eyler mi af