ŞAİR ALİ ÖZDOĞAN
FİL(İ)M
Yaratanın murâdını ona sormaz mı ilim
Bak o ne istiyor gülüm seninki sanki filim
Gel hem aklınla birlikte fiili fâile sor
Olma binler hikmete kör yetti eyleme zulüm
İKRAM EDEN NE İSTER
Madem aşk taşır bildik şu nâzenin çiçekler
Var edip ikrâm eden acep bizden ne bekler
Rabbimiz binler şükür hamd ve senâlar olsun
Gönül huşuyla dolsun aşkla çarpsın yürekler
AŞK (RAKS AKSAĞI USÛLÜ)
Aşk aşk diyordun pek şâirane
Ah n’oldu gönlüm oldun virâne
Sus yetti artık olmaz bahâne
Fânî yi sevmek tam bir terane
Ah sen de fânî gör sevme fânî
Bil aşk kimindür kim verdi ânı
Ol nurla şenlik kılmış cihânı
Hakk söyle artık nefsin mi mâni
Allah de Allah bilmem ne mâni
Allah de Allah bilmem ne mâni
KİM ÖĞRETTİ
Kendinden bî haber Leyla mecnun eylermiş vâveyla
Bu aşk imiş şimdi güya ikisi de fâni hülya
Kim öğretti ah hep rüya ölenler de konuşmaz ki
İz’an etmek aşktan murad nicün gönüllerde bu tad
Kim vermiş kim edilür yâd mecaz mı edecek abad
Kim öğretti etti berbâd ölenler de konuşmaz ki
BAB-I GÖNÜL
Derd-i aşka çekme hâtem örtme şol bâb-ı gönül
Derttir deyu tutma mâtem Hakka yol bâb-ı gönül …
Mecaza hor bakma madem gör ol erbâb-ı gönül
Derttir deyu tutma mâtem Hakka yol bâb-ı gönül
ZAVALLİ İDEALLER
Güya kalpte taşıyor çıkar’çün basar ayak
Sözü hali uymayan dayak istiyor dayak
Ah hasta olmuş ruhu ister kendinden bahis
İdeali de yalan saklıyor niyeti pis
Zoru kendi âdemin bilir kendini amma
Dilinde bin yalanla düşer yalancı gama
Kimi der cumhuriyet dayatır olur despot
Yahut seçim kaybeder tıkar kulağına ot
Kimi Hak der millete hak getire ciddiyet
Helal haram demez yer ahreti bin afiyet
Çekti çekiyor millet geldi lafın sırası
Zavallı idealler İstanbul hatırası
HATIRÂLAR (DÜYEK)
Saçımda karlar koşar yağarlar
Bu kışla kaçmış bütün baharlar
Kanar şu ruhum arar teselli
Gelir sararlar o hatıralar
O hatıralar o hatıralar
HATIRAN (EVFER USULÜ)
Gözlerimin önünden gidecek değil
Bende kalan hayalin bana hatıran
Sevmeyecek şu kalbim kılamaz meyil
Beklediğim o gündür beni kandıran
SEVME GÖNÜL (AKSAK USULÜ)
Ahd’e vefâ bilmeyen seviyor sanma
Sevme gönül sevme sen boşadır yanma
Dilde sever ah yalan kimi aldanma
Sevme gönül sevme sen boşadır yanma
EYLEME YETER
Eyleme yeter hileyi
Bırak nefs i rezileyi
Çektiğin onca çileyi
Eylediğin zulümden bil
Koymadın kimsede tâkat
Kırdığın gönüller sakat
Ruhunu ezen liyâkat
Eylediğin zulümden bil
Bilmedin nedir kanaat
Gözettiğin pis menfaat
Yaşadığın çirkin hayat
Eylediğin zulümden bil
