Bütün ihtilalat ve fesadın asıl madeni ve bütün ahlâk-ı rezilenin muharrik ve menbaı tek iki kelimedir:
Birinci Kelime: “Ben tok olsam, başkası açlıktan ölse bana ne!”
İkinci Kelime: “İstirahatim için zahmet çek; sen çalış, ben yiyeyim.”
Birinci kelimenin ırkını kesecek tek bir devası var ki o da vücub-u zekâttır. (Zekatın farz oluşu)
İkinci kelimenin devası, hurmet-i ribadır. (Faizin haramlığı)
Kaynak: Bediüzzaman Said Nursi: Risale-i Nur Külliyatı, Mektubat Kitabı, Türkiye Diyanet Vakfı Yayınevi Yayını.