ŞAİR ALİ ÖZDOĞAN
VAR MIDIR?
Var mıdır dünyâ deminden şâd ü handânım diyen
Söyle cânâ var mı fânîden süleymânım diyen
İftirâkun sillesinden kanla giryan cümle çeşm
Tâ derûnum içre yârem amma şâdânım diyen
Fâilâtün fâilâtün fâilâtün fâilün
AH…
Yıllar mı biten yoksa şu ömrüm mü geçermiş
Vuslatta gönül aşk ile firkat mi içermiş
Ah sanki seven derde düşer kendi seçermiş
Vuslatta gönül aşk ile firkat mi içermiş
Mefûlü mefâîlü mefâîlü feûlün
AŞK VE FİRKAT
Yar vaslına erdikçe zaman firkatı söyler
Aşk der de seven derde düşüp gönlünü eyler
Feryadda bütün nağme-i suzan ile neyler
Aşk der de seven derde düşüp gönlünü eyler
Mefûlü mefâîlü mefâîlü feûlün
GÜZELDİR
Bir gül gibi aşk bûy-i vefâ sunsa güzeldir
Dildar ile seller gibi coşkunsa güzeldir
Âşık hele yar cevrine meftunsa güzeldir
Dildâr ile seller gibi coşkunsa güzeldir
Mefûlü mefâîlü mefâîlü feûlün
BİR SİHRİ Mİ VAR
Bir sihri mi var sanki o mâh derdimi söyler
Ben sır bilirim zülfü siyah derdi mi söyler
Ah sev diyemem çünkü gönül verdi mi söyler
Ben sır bilirim zülfü siyah derdi mi söyler
Mefûlü mefâîlü mefâîlü feûlün
EY SEVGİLİ
Mecnûna dönen âşığa lütf olsa nigâhın
Bir tatlı huzur rûha nasîb olsa nigâhın
Ey sevgili gel kalbime gir yol’sa nigâhın
Bir tatlı huzur rûha nasîb olsa nigâhın
Mefûlü mefâîlü mefâîlü feûlün
ERİYOR
Heyhat eriyor ömr-i beden buz gibi yazdan
Sermest mi gönül görmedi hiç kaçtı niyazdan
Ya Rab ne olur kurtaramaz lezzet ü hazdan
Bâkî mi sanır kendini yok hâli mi nazdan
Mefûlü mefâîlü mefâîlü feûlün
BİR ÇARE
Bir çâre getir firkati yâr vuslata dönsün
Neş’eyle buluşsun şu gönül âteşi sönsün
Bir tatlı huzur sun ona sen sun ne olursun
Neş’eyle buluşsun şu gönül âteşi sönsün
Mefûlü mefâîlü mefâîlü feûlün
SINANIRSIN
Neşen mi yalan âkibetin var mı sanırsın
Aldan oyalan aşk ki serap sen inanırsın
Ey benzi solan ah sınanır bil sınanırsın
Aldan oyalan aşk ki serap sen inanırsın
Mefûlü mefâîlü mefâîlü feûlün
KİMDEN ŞU NEFES?
Kimden şu nefes sen mi alır sen mi verirsin
Ah kim yaşatır bilmeyerek ben deme cânâ
Vallahi çürür haps-i beden tende erirsin
Bil Rabbini zikriyle dönüp bak şu cihâna
Mefûlü mefâîlü mefâîlü feûlün
EY SEMAZEN
Kûy-i pirden bûy-i rânâdur gelen her dem bize
Hû deyû dön ey semâzen gayri sözler kem bize
Zul olur şol meyl-i fâni bil ki bir dirhem bize
Hû deyû dön ey semâzen gayri sözler kem bize
Fâilâtün fâilâtün fâilâtün fâilün
SIRLI EMEK
Gülşendeki bülbüllere sordum ne demektir
Aşk sîneyi hasretle yakan sırlı emektir
Billahi kaderdir bilirim yok dememektir
Aşk sîneyi hasretle yakan sırlı emektir
Mefûlü mefâîlü mefâîlü feûlün
RAB NİMETİDİR
Bülbül de susar gonca-i rânâ bile açmaz
Aşk olmasa gül saklayarak bûyini sâçmaz
Rab nîmetidir ah bilenin neş’esi kaçmaz
Aşk olmasa gül saklayarak bûyini sâçmaz
Mefûlü mefâîlü mefâîlü feûlün
KALBİM VİRANEDİR
Lütfedip bir tek tebessüm sunmadın cânâ nedir
Naz tegâfül etme kalbim sanki vîranhânedir
Sevdi göynüm sen seversen bak şu aşk şâhânedir
Naz tegâfül etme kalbim sanki vîranhânedir
Fâilâtün fâilâtün fâilâtün fâilün
VUSLAT ÇEKER
Şûrîde bülbülüm var gülden uzakta ağlar
Ruhum kanattı bin har aşktan firak mıdır kâr
Vuslat çeker şu göynüm sevmem desem de zinhar
Ruhum kanattı bin har aşktan firak mıdır kâr
Mefûlü fâilatün mefûlü fâilâtün
BAK
Hakk Teâlâ etti ihsan her nefesten câna bak
Ülfetinden şaştı âdem ben deyû küfrâna bak
Fâilâtün fâilâtün fâilâtün fâilün
EY GONCA
Açmadın ey gonca bilsen intizar eyler hezar
Etme bîzar nağmesinden neş’e dolsun gûlizar
Âh kaldır gül nikâbın âşığın kılsın nazar
Etme bîzar nağmesinden neş’e dolsun gûlizar
Fâilâtün fâilâtün fâilâtün fâilün
ÂDEM
Ülfetindendür ya âdem sandı kendinden yaşar
Bir nefesden aczi varken ben deyû hadden aşar
Emr-i Hakk vâkî olur eyvâh idüb cidden şaşar
Bir nefesden aczi varken ben deyû hadden aşar
Fâilâtün fâilâtün fâilâtün fâilün
SUS ETME ŞİKAYET
Vermem ki gönül aşkı bilen yok ise şâyet
Sevmem sevemem boş yere sus etme şikayet
Elbette o layık olanın hakkı nihayet
Sevmem sevemem boş yere sus etme şikayet
Mefûlü mefâîlü mefâîlü feûlün
DERD-SER
Ol râd ile gelmiş beni izaç ede derd-ser
Rahmet seni bekler a gözüm yağ ki şifadır
Zâyoldu ömür Hakk demeden böyle serâser
Ah kupkuru çöllerde olan cevr-ü cefadır
Mefûlü mefâîlü mefâîlü feûlün
DEME
Sormuyormuş ayrılıklar gelmeden
Kıymetin bildim mi cânâ yok deme
Nîmetimsin söylerim ben ölmeden
Söylemezdin duymadım ben çok deme
Fâilâtün fâilâtün fâilün
GÖNÜL
Koşma gönül gölgelerin ardı boş
Dur yetişir ah ne olur aslı bul
Hû diye Allah diyerek Hakk’a koş
Zikredelim gel olalım âna kul
Müfteilün müfteilün fâilün
SENİ..
Seni gül bahçesinin gonca-i rânâsı seni
Seni sevdâ gizinin sır dolu mânâsı seni
Severim ayrılamam bûyini derman bilirim
Seni sevdâ gizinin sır dolu mânâsı seni
Feilâtün feilâtün feilâtün feilün
DERDNAK OLURUM
Derdnak olurum gül yüzünün hüznüne cânâ
Bilmem ki nedir ah ü figânın bana söyle
Billahi geçer neş’e gelir bil ki cihânâ
Rahmetle yazar Rabb-i Rahîm takdiri böyle
Mefûlü mefâîlü mefâîlü feûlün
NAZENİN
Yâd-ı cemâlinle gönül hûn olur
Vaslını ümmîd ederim nâzenin
Ruhta hayâlin ile memnun olur
Neş’e bulur îd ederim nâzenin
Müfteilün müfteilün fâilün
BENDESİN
Kalbimde aşkınla hem benden uzak bendesin
Cânın içinden gelir rûhumda çınlar sesin
Nimet bilir saklarım sen başka bir yerdesin
Cânın içinden gelir rûhumda çınlar sesin
Müstefilün fâilün müstefilün fâilün
EY NÛR SİMÂ
Ey nûr simâ nerdesin çeşmim arar hep seni
Bomboş kalır kollarım sensiz sarar hep seni
Bekler gönül vuslatın rûhum anar hep seni
Bomboş kalır kollarım sensiz sarar hep seni
Müstefilün fâilün müstefilün fâilün
YÂD EYLERİM
Fânî firaktan geçip ol vaslı yâd eylerim
Gurbet murâdım değil ben aslı yâd eylerim
Zikrinle kıl ya Rahîm fikrinle kıl ya Kerîm
Gâlû belâdan sözüm şol faslı yâd eylerim
Müstefilün fâilün müstefilün fâilün
ARARIM
Yağar şu saçlara karlar uçup gider baharım
O tatlı gençliği ben ah figân eder ararım
Ümîd-i vuslatı saklar hayâlini sararım
O tatlı günleri ben ah figân eder ararım
Mefâilün feilâtün mefâilün feilün
AŞK DENEN
Gönül sen divânesin seraptır şu aşk denen
Yakar ah yakar inan harâb eder aşk denen
Ne Leyla ne Aslı var firakın o faslı var
Elemdir ya arzular turâb eder aşk denen
Feûlün mefâilün feûlün mefâilün
YAREDİR
Hayalinle yalnızım firakın’sa yâredir
Uzaklarda kalma gel ciğer pâre pâredir
Şifâyâb olur gönül visâlin ne çâredir
Uzaklarda kalma gel ciğer pâre pâredir
Feûlün mefâilün feûlün mefâilun
BUL
Binlerce yılın özlemi var sanki içimde
Sorsam ki bu aşk derdi nedir çaresi kimde
Sermest nice âşık bilemez haline şaşkın
Gönlüm O’nu sev kim ise bul mûcidi aşkın
Mefûlü mefâîlü mefâîlü feûlün
GENÇLİĞE AĞIT
Nice karlarla kışım nice derd-âşinayım
Geri gel nazlı kuşum sana sevdâ sunayım
Açayım şol ağuşum geri ver sen diyerek
Yakarıp Rabbim’e ben O’na derdim yanayım
Feilâtün feilün feilâtün feilün