Hasan Pir

Sağlıklı toplumlar sağlıklı ailelerden meydana gelir. Aile yapısı sağlam milletlerden biri de hiç şüphesiz ki Türk milletidir.

Yıllardan beri süregelen iç ve dış oyun ve ihanetlere rağmen millet olarak dimdik ayakta durmamızın en önemli sebeplerinden biri aile yapımızın mükemmelliğidir.

Özellikle dini kültürümüzden kaynaklı bilgi, telkin, örf ve adetler aile yapımızın harcı olmuş; anne, baba ve büyüklere saygı sevap sayılmış, onlara karşı geliş ise, istenmeyen davranış kabul edilmiş, hatta günah sayılmıştır.

Dini bilgi ve telkinler azaldıkça aile faciaları da maalesef artar olmuştur. Nice aileler gözyaşları arasında yok olup gitmiştir.

Bir ailede, büyüklere saygının temelinde, “Allah rızası” gibi etik değer yargıları ve bakış açısı yoksa o zaman başka değer yargıları ön sıralara geçecektir. Anne ve baba, paraları için sevilmeye ya da “ayak bağı ve yük oluş” telakkisiyle onlardan uzaklaşılmaya çalışılacaktır.

Gençler!  Unutmayın ki yarın sizler de anne baba olacak, ihtiyarlayacaksınız. Bugün anne babanıza nasıl davranıyorsanız, yarın da çocuklarınızdan benzer davranışlar göreceksiniz.

“Cennet anaların ayakları altındadır.” diyen bir ulvi dinin mensupları olan bizler, anne babalarımıza karşı daima hürmetkâr olmak zorundayız.

Diğer taraftan, “Eğer beli bükük ihtiyarlarınız olmasaydı belalar üzerinize sel gibi yağardı”  mealindekiHadis-i Şerif’in ifade ettiği manaya göre, evlerimizdeki ihtiyarlar bizler için bir yük olma yerine, onlar her türlü belaya karşı bizlerin ve evlerimizin birer ilahi sigortasıdır. Onları sevip sayıp dualarını alma yerine, onların varlıklarından rahatsızlık duymak ne kadar yanlış ve kabul edilemez bir düşünce ve anlayıştır.

Dinimize göre kayınpeder baba, kayınvalide ise anne hükmündedir. Evli çiftler karşılıklı olarak birbirilerinin baba ve annelerine bu duygu ile yaklaşmak zorundadırlar. Yuvaların yıkılmasında çok önemli rol oynayan “gelin-kaynana” anlaşmazlığı kaosunun çözümünün bundan başka bir çaresini gösterebilir misiniz?

Aile yapımızın korunması için ne gerekiyorsa yapılmalı, herkes, “Ben aileme sahip çıkıyorum.” Düşüncesini sloganlaştırıp yaşamalıdır.

Buyurun hep birlikte aile yuvalarımızı cennet bahçelerinden bir bahçe yapalım…