HASEDİN İÇİN…

Hasedin içün gıybet emr olmuş sana hâşâ

Mü’minlerin halini eyleyedur temâşa

Bilmem nedir ederin kabirden yok kederin

Ah derin olsun yerin işin gücün kargaşa

HAKK DER MUHAMMED MUSTAFA (SAV)

Lazım mıdur kim bekleye fâni gönlüm ister vefâ

Geç gönül geç sen vefâdan yeter âlem girsün safa

Bilmedün bigâne kaldun ruhun ateşlere saldun

Ben ben diyûben aldandun Hakk der Muhammed Mustafa (sav)

CEVR Ü ELEM

Anlatılmaz imiş meğer çekilür şu cevr ü elem

Yâre-i firkati yazmaz ne mürekkep ah ne kalem

Çare dert içredür amma gafil bilmez düşer gamma

Hû’yla açılur muammâ neşelenür cümle âlem

ÖLÜM BİZE NEYLEYE

Geçmişiz candan bedenden ölüm bize neyleye

Dil Hakk söyleye söyleye merâtip kat eyleye

Azâdeyiz mâsivâdan bil cümle fâni hevâdan

Dâim şer içre dünyadan gönül Kâbeye Kâbeye

BURDA NEŞE YALAN İMİŞ

Şu üç gün fâniye kandum

Şol nefesi dâim sandum

Ah aldanmaktan usandum

Burda neş’e yalan imiş

***

Dema lezzetlerüm gamdur

Kimi dert kiminde kâmdur

Yahu kırılur bir camdur

Burda gam da yalan imiş

***

Amma var ki bir hakikat

Sorsan derler Hakkı idrak

Aman dikkat aman dikkat

Elde bir tek kalan imiş

BİR TEK BEDDUAMIZ MI VAR?

Yahu elimde değil danışayım sizlere

Bir tek bedduamız mı var şu edepsizlere

Elbette Allah verir Allah alır zâlimi

Çektik ya mezâlimi ne düşerdi bizlere

NE MAYIS NE ŞUBAT’TAN…

Ne Mayıs ne şubattan acı duymazsan hâlâ

Nâdan kendine acı son adres Hakk Teâlâ

SAÇ BAŞ YOLAN RUHLAR VAR

Çok vakit yok kim bekleye zulm ile âbâd olan

Kabre dolan seyyâle şu bir açan binbir solan

Eyler talan tek karınca şol bedenden alır hak

Bir ışık yak mâziye bak ruhlar var saç baş yolan

TECELLİDE İSM-İ HAK

Fânî yetişür âdeme ah yandırur nâr-ı aşk

Gölgelerden eyle idrâk tecellîde ism-i hak

Koma gel çeşm’i giryanda ukbâdur pınar-ı aşk

Visal komaz nar-ı firâk cümle mü’min nura gark

ÜRETENLERE SAHİP ÇIKMAK ADINA, KARŞI OLANLARA…

Aslında boş biriyim yoktur bir mahâretim

Başkasının kusuru kirimden tahâretim

Farklı düşünenleri bin hatayla sayarım

Yalandan yükselmeye ben merdiven dayarım

Sana mı kaldı adam varmıymış hiç planım

Yetmiyor sana zâhir bunca yalan dolanım

İLAHİ

Nefsimize bırakma müstakim kıl ilâhi

İhlas içre murâda huşû ile râm eyle

Ol Ukba menziline kalmaya mü’min âhı

Yolunda eyle bizi her ânı bayram eyle

ÂDEM ADEM OLUR…

Ah aniden olur derdest olmaya kim fânîde mest

Nam sorarsan de geç sermest, imtihan endîşedür

Fani kırılır bir sişe zanneyler hârika pîşe

Geçer şimşek misal neşe, imtihan endîşedür

İz’an eylemezse âdem nâm çevrilür olur adem

Hayat denür amma bir dem, imtihan endîşedür