HAYSİYETSİZ
Nefsi kalkan eylemiş it saklamaz gör fendini
Haysiyetsiz sanki seçmiş hem yaratmış kendini
SENDE DEĞİLDİR
Gör sende değil sırrı güzellik bu ne nazdır
Can âyinedir bil güzelim vakti de azdır
Bak kudreti gör sivrisinek duy sana sazdır
Can âyinedir bil güzelim vakti de azdır
VİTRİNLİK
Benlik düşkünü rezili kor vitrine cemiyyet
Serzenişi göğe çıkar sahte imiş hamiyyet
Vah der bir biri izinden yuttular deve hamud
Ah nemelazım yüzünden gitti bizlerden umûd
YETİŞİR
Gül mevsiminde hârım âhüzârım yetişir
Ruhta yara yanarım ah bîzârım yetişir
Yoruldu can bilmedim firâkta mıdır visâl
Durma söyle bî misâl intizârım yetişir
AŞKTAKİ MANA NEDİR
Nedir bu aşktaki mânâ söyle bana söyle bana
Benim misin verd-i rânâ mahitâbım mısın cânâ
Aşık olsa gönül sana dönse dâim senden yana
Benim misin verd-i rânâ mahitâbım mısın cânâ
YALANSIN
Sus kalbimi incitme yeter derdine yansın
Ah sen o değilsin ki gönül aşk diye kansın
Mecnun da yalan aşk da yalan sen de yalansın
Ah sen o değilsin ki gönül aşk diye kansın
YA RAB
Kalbim ki senin aşk ta senindir
Ya Rab beni sen sev de sevindir
Fânilere aşk ah ü enindir
Ya Rab beni sen sev de sevindir
VAR BENİM
O sararan yapraklarda hüzn-ü firâkım var benim
Belki mevsim-i hazandır ah iftirakım var benim
Soruversem ümîdime niçin suskun şu coşkular
Belli mevsim-i hazandır ah iftirakım var benim
KORKMA
Hevâ derken çok uzaktır bak ne çoktur yaşayan
O bin güzellik içinden ruha çınlar âşiyan
Korkma korkma var ey gönül ölmemek’çün doğmaya
Hem Rahmanın kaderi ya şol ebede taşıyan
VER DURMA GÖNÜL
Kısmet bilerek saklayacak var ise şayet
Ver durma gönül aşkını ver sevgili gâyet
Nîmette okur mün’imi ol ehl-i hidâyet
Ver durma gönül aşkını ver sevgili gayet
FAKRIM BENİM FAHRİMDİR
Fakr’ım benim fahrimdir demiş Nebî-yi zîşan (sav)
İz’ân-ı hikmetfeşan ta zemin ü kehkeşan
Aç sırr-ı imtihan’çün konmuş perdedir benlik
Bil Hakk’tan rûha şenlik kılma ânı perişan
DAHİLDEN GAZEL
Uslanmazsın uslanmazsın durmaz dersin azayım
Madem ki sen uslanmazsın ben de sana yazayım
Bildim imtihan var ey nefs sen soru ta içimde
Ah imtihan sorusuna hakkım yok ki kızayım.
Amma savaş elzem olmuş mühimmâtım da iman
Kalp vü ruhumu doyurup siperine sızayım
İstiyorsan susma sen o pis şeytanın pis dili
Velev oyun bozan olsun say balık hafizayım
Kapatırım kulağımı havlayadur sen köpek
Yaratan var görür hesap niçin huzur bozayım
Îman insanın nûru ah onda hem ruh huzûru
O nur ile geçsem sûr’u ha Türk ha Kürt Zazayım
