GARİP!..

Milyon beğeni vardı belki binlerce takip

Garip kimsesiz gitti öğlene Müteakip

BİTECEK RÜYAN

Nice aldanup nice yan gönül

Yine aşka düş neş’e san gönül

Bilemem bu naz ne kadar sürer

Bitecek rüyan uyuyan gönül

ŞİİR NEDİR?

Şuûr’u zayi olmuş bomboş kalmış sözlerden

Dilde miâdi dolmuş kafiye midir şiir

Gayesizce sarf olmuş riyâ içre özlerden

Ruhsuz cesette kalmış methiye midir şiir

NUR’U ZULMETE ÇEVİRME

Alem-i mânâya ışık

Kalb-i beşer ona âşık

Kılıp benlikle karışık

Nûr’u zulmete çevirme

***

Zâhir niyetin bulaşık

Anlattığın kendine şık

Benlik olmuş sana beşik

Nûr’u zulmete çevirme

***

Ene’ni eyledin maşuk

Ah nûr’a aşk bir kaç kaşık

Dur artık geçilmez eşik

Nûr’u zulmete çevirme

HIRSIZ VAR!…

Önce kendisi çalmış torpille girmiş işe

Gemi azıya almış bağırıyor hırsız var

Herşeye dudak büker aydın hârika-pîşe

Gururdan boynu diker bağırıyor hırsız var

Kendi adam ya zahir düşmez elinden şişe

Millet kirli o tahir bağırıyor hırsız var

Gevelediği sözler dokunmaz tırnak dişe

Çalacak boşluk gözler bağırıyor hırsız var

Anlasa da kesmez hiç hali tavrı klişe

Daha ahlaklıdır piç bağırıyor hırsız var

Memleket batsa susar hak getire endişe

Daim kinini kusar bağırıyor hırsız var

BAŞ TACISIN

Sâfi nurdur nur saçar ah zihnimizde her dem’in

Sirâcısın baş tâcısın cümle benî âdemin

Hem âlemin sırrı nedir seni dinler kâinat

Sen nebî’çün çırpar kanat âsuman ile zemin (sav)

BİR DEVASIZ DERT Kİ…

Bilmedim yar sînesinden bir sürur var bin cefâ

Ah başım yaslansa durmaz iftirak koymaz safâ

Bir devâsız dert ki inler âşikân vâ esefâ

Ah başım yaslansa durmaz iftirâk koymaz safâ

SENDEN MİDİR?

Senden midir güzellik senden mi göz bakışlar

Vuslat nedir ya firkat senden mi bırakışlar

Ah ruh kimin beden kim nereden bu aşinâlık

Allah de sen o Hâlık yer gök melek alkışlar

İZ’AN EYLEMELİ

Allah, demiş her veli evvel ânı bilmeli

Mürid, der veli veli say ki delidir deli

Ah iz’an eylemeli kaçar benlikten mürşid

Kulak ver zevzek işit din senle ne çileli

RİYÂKAR

Dilden ta hâle kadar pis nefse delilsin sen

Makam gizler mi seni gözümde zelilsin sen

Ruhu satıp aldığın şöhret girsin gözüne

İnsan ol dön özüne sarhoş bil alilsin sen

ŞU GÖNÜL

Bilmem ki o nâyinde mi sır yoksa nefestür

Ağlar şu gönül gam yetişür ah o ne sestür

Dünya dedüğün sanki şu can câna kafestür

Ağlar şu gönül gam yetişür ah o ne sestür

AZRAİL

Sanki gizli bir aşkı saklarmış gibi felek

Ey güzeller güzeli ruhum elinde melek

Bilmezdim son vuslatta can da sana emanet

Artık kızarmaz yüzüm utandım bil emân et

DELİYMİŞİM

Deliymişim ben deli

Ah aynada görmeli

Aklım dedi bana bak

Can kendini bilmeli

Tavuk musun keçeli

Topraktan çıkmaz eli

Gör ki onun gibisin

Bir durup düşünmeli

Bak kümes mi bu dünya

Canlar eşeler güya

Kimse hikmeti sormaz

Bitene kadar rüya

Deliymişim ben deli

Hikmet nedir bilmeli

Ya Rab yardım et bana

Tavuk’su bitmemeli

KANADI KIRILMIŞ KUŞ

İntizârımla hemdem sanki unutulmuşum

Sensiz pür tevahhûşum ah boş kalmış ağuşum

Gör kanadı kırılmış garip yalnız bir kuşum

Sensiz pür tevahhûşum ah boş kalmış ağuşum

ÖZÜN KÖR KALMA

Seni okumuş adam kâinata gözün kör

Üç gün mü saltanatın aklınla bak köz’ün gör

Oku aşk nâmesidir cümle ruhlar kâinat

Hû de şeytana inat aman kılma öz’ün kor

CAHİL YOBAZ

Paylaşmaz hem ikram etmez ne hakka itaat var

Kendine çok kardeşe yok köpük misal bir heybet

Kitap bilmez sünnet bilmez hiç okumaz görüş dar

Bakışlar ok tevazu yok dilinden düşmez gıybet

Hadi ordan cahil yobaz sana mı kaldı İslam

Utanmadan daha da az pis nefsin şeyhülislam

GÖZ KAPAĞIM

Anladım anlamamak hakikatten kaçamak

Belki de kaldı ramak göz kapağım gece ya

Güya umursamamak bütün zorum tad damak

Kabûlüm deyin ahmak göz kapağım gece ya

Hikmete körüm güya daldım yalan uykuya

Uyandırmayın rüya göz kapağım gece ya

MURAD RABBE DÖNMEKTİR

Miftâh-ı bâb-ı kenz imiş aşk’çün ol ruha revan

Sus firkatten kan damlatma şuara- i kör divan

Ne yakmaktur ne azaptur Rabbe dönmektür murâd

Nârın mübarek nurundan Hakk’ı bulmaktır deva’n

Miftah-ı bâb-ı kenz; hazine kapısının anahtari