FİL(İ)M

Yaratanın murâdını ona sormaz mı ilim

Bak o ne istiyor gülüm seninki sanki filim

Gel hem aklınla birlikte fiili fâile sor

Olma binler hikmete kör yetti eyleme zulüm

İKRAM EDEN NE İSTER

Madem aşk taşır bildik şu nâzenin çiçekler

Var edip ikrâm eden acep bizden ne bekler

Rabbimiz binler şükür hamd ve senâlar olsun

Gönül huşuyla dolsun aşkla çarpsın yürekler

AŞK (RAKS AKSAĞI USÛLÜ)

Aşk aşk diyordun pek şâirane

Ah n’oldu gönlüm oldun virâne

Sus yetti artık olmaz bahâne

Fânî yi sevmek tam bir terane

Ah sen de fânî gör sevme fânî

Bil aşk kimindür kim verdi ânı

Ol nurla şenlik kılmış cihânı

Hakk söyle artık nefsin mi mâni

Allah de Allah bilmem ne mâni

Allah de Allah bilmem ne mâni

KİM ÖĞRETTİ

Kendinden bî haber Leyla mecnun eylermiş vâveyla

Bu aşk imiş şimdi güya ikisi de fâni hülya

Kim öğretti ah hep rüya ölenler de konuşmaz ki

İz’an etmek aşktan murad nicün gönüllerde bu tad

Kim vermiş kim edilür yâd mecaz mı edecek abad

Kim öğretti etti berbâd ölenler de konuşmaz ki

BAB-I GÖNÜL

Derd-i aşka çekme hâtem örtme şol bâb-ı gönül

Derttir deyu tutma mâtem Hakka yol bâb-ı gönül …

Mecaza hor bakma madem gör ol erbâb-ı gönül

Derttir deyu tutma mâtem Hakka yol bâb-ı gönül

ZAVALLİ İDEALLER

Güya kalpte taşıyor çıkar’çün basar ayak

Sözü hali uymayan dayak istiyor dayak

Ah hasta olmuş ruhu ister kendinden bahis

İdeali de yalan saklıyor niyeti pis

Zoru kendi âdemin bilir kendini amma

Dilinde bin yalanla düşer yalancı gama

Kimi der cumhuriyet dayatır olur despot

Yahut seçim kaybeder tıkar kulağına ot

Kimi Hak der millete hak getire ciddiyet

Helal haram demez yer ahreti bin afiyet

Çekti çekiyor millet geldi lafın sırası

Zavallı idealler İstanbul hatırası

HATIRÂLAR (DÜYEK)

Saçımda karlar koşar yağarlar

Bu kışla kaçmış bütün baharlar

Kanar şu ruhum arar teselli

Gelir sararlar o hatıralar

O hatıralar o hatıralar

HATIRAN (EVFER USULÜ)

Gözlerimin önünden gidecek değil

Bende kalan hayalin bana hatıran

Sevmeyecek şu kalbim kılamaz meyil

Beklediğim o gündür beni kandıran

SEVME GÖNÜL (AKSAK USULÜ)

Ahd’e vefâ bilmeyen seviyor sanma

Sevme gönül sevme sen boşadır yanma

Dilde sever ah yalan kimi aldanma

Sevme gönül sevme sen boşadır yanma

EYLEME YETER

Eyleme yeter hileyi

Bırak nefs i rezileyi

Çektiğin onca çileyi

Eylediğin zulümden bil

Koymadın kimsede tâkat

Kırdığın gönüller sakat

Ruhunu ezen liyâkat

Eylediğin zulümden bil

Bilmedin nedir kanaat

Gözettiğin pis menfaat

Yaşadığın çirkin hayat

Eylediğin zulümden bil