ŞAİR ALİ ÖZDOĞAN YAZDI

GEL YUSUF’TAN ÖĞREN AŞKI

Sana anlatamaz leylâ gel Yusuf’tan öğren aşkı

Firaktan etme vâveyla gel Yusuf’tan öğren aşkı

Ol bâkiye ruhunu aç gör fâni aşk tuzâktır kaç

Giy ol başa ebedde taç gel Yusuf’tan öğren aşkı

NEFİS…

Madem nefis köpektir âdemin başı dertte

O zaman düşman tektir görsen de bin bir fert’te

Ey ahali sözüm var herkes onu bağlasın

Onu serbest eyleyen tez otursun ağlasın

ÇELİŞKİLER

Aslında boş biriyim yoktur bir mahâretim

Başkasının kusuru kirimden tahâretim

Farklı düşünenleri bin hatayla sayarım

Yalandan yükselmeye ben merdiven dayarım

Sana mı kaldı adam var mıymış hiç planım

Yetmiyor sana zâhir bunca yalan dolanım

FİRAK

Kırıldı câm-ı âyine ruhu kanattı firâkın

Mecnun gibi çölden çöle firlattı attı firâkın

Ne derd imiş ağu’lu ok deruna battı firâkın

Mecnun gibi çölden çöle firlattı attı firâkın

HAK SÖZ

Ehl-i kemal söylesin nefs-i rezil dinlesin

Hâk sözü şol kâinat nefse inat inlesin

Hû deyu çırpsın kanat cümle ilâhi sanat

Hâk sözü şol kâinat nefse inat inlesin

SÖYLE GÖNÜL

Söyle gönül söyle sen aşka inanmaz mısın

Söylediğin aşk değil hû deyu yanmaz mısın

Vâ esefâ bî vefâ geçti ömür geçti bil

Söylediğin aşk değil hû deyu yanmaz mısın

KAÇ GÖNÜL VAR?

Fâni dünya dost eden kim ânı bil hem kaç gönül

Say sinektir bal peşinden koşturur akşam sabah

Gel de gönlün aşka düşmüş hû diyen bul aç gönül

Aşkla zikret aşkla fikr et kıl rüyâdan intibah

DAR BEDEN

Ah ezelden şâdumanum görmezem suç bendedür

Çünki gönlüm fâni dünyâ zehri içmiş bende’dür

Ol ebed’çün var edilmiş rûha elbet dar beden

Ordadur sır orda heyhat sanmışam ben tendedür

GÖLGEDİR SEVGİLİLER

Mâye -i hayatın aşk kimi akarsın gönül

Ruhun hoş sükûneti kimi yakarsın gönül

Bilsen kimden sevgiler gölgedir sevgililer

Cümle sevdâdan geçip hakka bakarsın gönül