BİR HİKMETİ VAR!.. Bir hikmeti var elbet ara sıra inerler Diz çöker huzurunda nice kahraman erler Aşikar darb-ı mesel daim

İLAHİ (AKSAK USUL) Ser o namazgâh’ı Eyleme bin âh’ı Zikr ile Allah’ı Zerre’de Hû Hû hû Kürre’de Hû Hû hû

KES SESİNİ BE ADAM!.. Bî misaldür dinle sen bilcümle medh’e hâiz Haram gayra özeldür hâşâ on’çün ferâiz Susmaktur sana düşen

BİN ELEM VAR Ne şu sevdâ ki bin elem var gönül Nice aşkın visâli yok bâr gönül Kanatır hâr bağır

GARİP!.. Milyon beğeni vardı belki binlerce takip Garip kimsesiz gitti öğlene Müteakip BİTECEK RÜYAN Nice aldanup nice yan gönül Yine

AŞK OLSUN O’na dönsün çiçekler bütün güller lâleler Aşk ile de ey gönül aşk verene aşk olsun Aşkolsun ya kimdendür

GÖNÜL KOŞ ONA Kanmış gibi yapsan ya gönül sözleri hoştur Var sen bilerek aldanıver cevr ise boştur Ah aşk diyecek

KARABORSA Âdem elzem hissedip kazara fiyat sorsa Elbet elzem olanın fiyatı karaborsa Hâlâ bu rezil hâlet amma dilde adalet Olmuş

EY SARHOŞ Uç sen ey sarhoş kafa rahat birinci mevki Kim tattırır düşünme dil ucunda bin zevki Ye iç eğlen

AŞK-I MEVLA Aşk mı Leylâ vû Süheylâ hâtimeleri vâveylâ Yar ne Leylâ ne süheylâ aşk-ı Mevlâ aşk-ı Mevlâ Okunmadı hâlâ

HAYSİYETSİZ Nefsi kalkan eylemiş it saklamaz gör fendini Haysiyetsiz sanki seçmiş hem yaratmış kendini SENDE DEĞİLDİR Gör sende değil sırrı

GÖNÜL Âh ile geçmez o derin yareler Dide-i giryânını saklar gönül Çare arar âşık-ı mehpâreler Ah bulamaz aşkı yasaklar gönül

ŞUUR Şuur kim aça bâbı hem şiire asl ola Hakîkata vasl ola sahib-i nazar-ı âmm Sermest kim almaya kâm eğlenceye

GÖNÜL TELİM Gönül telimde titresin o şarkı Durup dilimde bitmesin o şarkı Duyurmayın dedim o bî vefâya Yasakladım ki gitmesin

AŞK ÜÇ GÜN MÜ? Ah ne aşktur ne de âşuk Hevâ vû nef’stür bulaşuk Atılmaz ânınla aşuk Aşkı bil yaradanadur

HİKMETİ VARDIR Vuslat demidir beklediğim, yar bana bâr’dır Fânîye bakıp aşk diyenin kısmeti nâr’dır Ah aşkta firâk goncada hâr hikmeti

HASEDİN İÇİN… Hasedin içün gıybet emr olmuş sana hâşâ Mü’minlerin halini eyleyedur temâşa Bilmem nedir ederin kabirden yok kederin Ah

ZİKR-İ HUDA Çık ruhuna kurtul tuzağın haps-i bedendir Bak kalbe huzur zikr-i hüdâ anla nedendir Bir kendini bir âlemi süz

ÂDEM-İ MUAMMA Ah âdem-i muamma Faniye meftun amma Kabre kör olmuş âmâ Sonu bilmez ki firak Ânı zanneyler ırak Nasihate

O SON GÜN Kalbimde yerin derd ile saklandı o son gün Gam içti gönül aşk diyerek kandı o son gün

NEFİS Nefis daim müptela keyfe mâyeşa hevaSanır her derde deva varsa yoksa masiva SENİ BİLMEK NE GÜZEL Seni bin can

FARKETMEDİM!… Farketmedim göz görmedi işitmedi de kulak Seksende de yaşlanmadım olmasam bari helâk Benden içre baskası mı heveslerimi yaşar Ruhum

HÜZÜN DESEM ADINI Sustu nâyî bastırdı gam şol ney’in feryâdını Va esefâ etmez artık âşıkan yâr yâdını Söndü nuru şol

VİRÜS İnsan insanlığa küs içi pis sureti süs Ruh olmuş şeytana üs Gör de sus virüs virüs DÜŞÜNME KOŞ!.. ‘Durup