FİİL FAİLSİZ OLMAZ Fâilsiz olmaz fiil bilim hep onu der de Sen fâili gizlemek için ararsın perde Zirâ fâil olmalı

SEN Ruhun güzelliğiyle gönül kapımı aç sen Kor olmuş yüreğime gel âb-ı hayat saç sen Tutmam tutmam coşkumu artık başıma

NEFİS Madem nefis köpektir Âdemin başı dertte O zaman düşman tektir Görsen de bin bir fert’te Ey ahali sözüm var

ÂDEMİ GÖR Kimi dem neş’e demi kimi dem hüzün demi Makamatla seyerân eylerken gör âdemi Neşe hüzün eldemi sen bir

SÖYLE HAYAT SÖYLE… Ah bir yakalayabilsem koşturup giden hayatı Soracağım niçinsin sen ne bu masnûât gayâtı Gönül kalmak ister amma

NEFESE MUHTAÇSIN Nefes nefes ikrâm eyler ömrümü Rabb-i Kerim Derim şol gafil nefsime gör fakr içinde açsın Bir lahzadır ya

ÜFLE NÂYI SUSMASIN Turâbından kopar kopmaz feryâdı nefes nefes Ah der fanidir şu Dünya der beden ruha kafes Üfle nâyi

ARTIK KABİR GÖRÜNDÜ Aman artık anladık bak bildi ya seni halk Artık kabir göründü bir vakit namaz’a kalk AH MECAZ..

AH MECAZ!.. Ruhumun naz makâmında huzur bestesi sensin Aşk güftemin bercestesi sem’inde sesi sensin Nağme-i saz hengâmında gönül neşesi sensin

İMTİHAN Ne safâdır ne cefâdır imtehandır imtehan Kimi demler âşikâre kimi dem olur nihân Dem- i safâ içün hamd et

ZAMANE GÖNÜL ERİ!.. Hey gel beri gel beri zamâne gönül eri Pul mu zikr-i ecdâdın senin nezdinde yeri Çok mu

ÖMÜR SONA KOŞARKEN… Ömür sona koşarken akıl nasıl yok sayar Gün be gün dost olanlar yıldız misali kayar Belki divane

GEL YUSUF’TAN ÖĞREN AŞKI Sana anlatamaz leylâ gel Yusuf’tan öğren aşkı Firaktan etme vâveyla gel Yusuf’tan öğren aşkı Ol bâkiye

RUH VE BEDENDE HİSEN NEDİR? Pazardan almış deden nâ değer hebâ beden Ya can gelmiş nereden şu ruh nedir hisseden

NASİBİN NERDE SENİN Kendin göstermek’çün değil onca göz nur-u veli Ânı ruha hâl etmeli ah riyâkar zır deli Şol hikmet

AŞK VERENDİR AŞKA LAYIK Anla cânâ sîne büryan eylemez aşk aşk değil Ah dü çeşmim kanla giryân eylemez aşk aşk

MEVLA’DAN HABERDİR AŞK Mevladan haberdir aşk leylada kalma gönül Fânîdir kâm alınmaz dünyâya dalma gönül Tecerrüd et bedenden ayrıl senden

FİRAKTAN ÇARE NE? Ben de bildim aşkı ey yar ah firaktan çâre ne Söyle cânâ şol firaktan iftiraktan çare ne

ŞEYTANIN YEMİ Aman dünya kadar iş namazı niyazı var Gözü kolla abdest al bunun kışı yazı var Günde bilmem kaç

DIŞI ARSLAN İÇTE KEDİ… Hazret çıkmış Kaf dağına oturur Dili sussa mimik kelle götürür Dışı Arslan içte kedi yatırır Üç

EY HEKİM Nimet içre bin nimettir kısmettir hizmet-i hayat Kimi vâsıl olur bilmez tefekkür eylemez heyhat Vasl-ı nîmete ücrettir gel

DÜŞÜN Dosta feryâd etmeden bil yakın kendi yâdın. Kabz-ı ervah kaydında bir adım sonra adın Düşün nasıl yaşadın kim gönderdi

BEN NEYİM? Ne sövene dilsiz oldum ne dövene elsizim Dünya için tûl-i emel ahrete emelsizim Ya Derviş ya nef’se köpek

MUKALLİT Mecazdan mest ü berduşun nârâ-i bîhûşuna sus Aşk-ı Hüdânın zikriyle coşarak hû diyene küs Tam ecnebiden tevarüs ah mukallit