AŞK-I MEVLA Aşk mı Leylâ vû Süheylâ hâtimeleri vâveylâ Yar ne Leylâ ne süheylâ aşk-ı Mevlâ aşk-ı Mevlâ Okunmadı hâlâ

HAYSİYETSİZ Nefsi kalkan eylemiş it saklamaz gör fendini Haysiyetsiz sanki seçmiş hem yaratmış kendini SENDE DEĞİLDİR Gör sende değil sırrı

GÖNÜL Âh ile geçmez o derin yareler Dide-i giryânını saklar gönül Çare arar âşık-ı mehpâreler Ah bulamaz aşkı yasaklar gönül

ŞUUR Şuur kim aça bâbı hem şiire asl ola Hakîkata vasl ola sahib-i nazar-ı âmm Sermest kim almaya kâm eğlenceye

GÖNÜL TELİM Gönül telimde titresin o şarkı Durup dilimde bitmesin o şarkı Duyurmayın dedim o bî vefâya Yasakladım ki gitmesin

AŞK ÜÇ GÜN MÜ? Ah ne aşktur ne de âşuk Hevâ vû nef’stür bulaşuk Atılmaz ânınla aşuk Aşkı bil yaradanadur

HİKMETİ VARDIR Vuslat demidir beklediğim, yar bana bâr’dır Fânîye bakıp aşk diyenin kısmeti nâr’dır Ah aşkta firâk goncada hâr hikmeti

HASEDİN İÇİN… Hasedin içün gıybet emr olmuş sana hâşâ Mü’minlerin halini eyleyedur temâşa Bilmem nedir ederin kabirden yok kederin Ah

ZİKR-İ HUDA Çık ruhuna kurtul tuzağın haps-i bedendir Bak kalbe huzur zikr-i hüdâ anla nedendir Bir kendini bir âlemi süz

ÂDEM-İ MUAMMA Ah âdem-i muamma Faniye meftun amma Kabre kör olmuş âmâ Sonu bilmez ki firak Ânı zanneyler ırak Nasihate

O SON GÜN Kalbimde yerin derd ile saklandı o son gün Gam içti gönül aşk diyerek kandı o son gün

NEFİS Nefis daim müptela keyfe mâyeşa hevaSanır her derde deva varsa yoksa masiva SENİ BİLMEK NE GÜZEL Seni bin can

FARKETMEDİM!… Farketmedim göz görmedi işitmedi de kulak Seksende de yaşlanmadım olmasam bari helâk Benden içre baskası mı heveslerimi yaşar Ruhum

HÜZÜN DESEM ADINI Sustu nâyî bastırdı gam şol ney’in feryâdını Va esefâ etmez artık âşıkan yâr yâdını Söndü nuru şol

VİRÜS İnsan insanlığa küs içi pis sureti süs Ruh olmuş şeytana üs Gör de sus virüs virüs DÜŞÜNME KOŞ!.. ‘Durup

FİİL FAİLSİZ OLMAZ Fâilsiz olmaz fiil bilim hep onu der de Sen fâili gizlemek için ararsın perde Zirâ fâil olmalı

SEN Ruhun güzelliğiyle gönül kapımı aç sen Kor olmuş yüreğime gel âb-ı hayat saç sen Tutmam tutmam coşkumu artık başıma

NEFİS Madem nefis köpektir Âdemin başı dertte O zaman düşman tektir Görsen de bin bir fert’te Ey ahali sözüm var

ÂDEMİ GÖR Kimi dem neş’e demi kimi dem hüzün demi Makamatla seyerân eylerken gör âdemi Neşe hüzün eldemi sen bir

SÖYLE HAYAT SÖYLE… Ah bir yakalayabilsem koşturup giden hayatı Soracağım niçinsin sen ne bu masnûât gayâtı Gönül kalmak ister amma

NEFESE MUHTAÇSIN Nefes nefes ikrâm eyler ömrümü Rabb-i Kerim Derim şol gafil nefsime gör fakr içinde açsın Bir lahzadır ya

ÜFLE NÂYI SUSMASIN Turâbından kopar kopmaz feryâdı nefes nefes Ah der fanidir şu Dünya der beden ruha kafes Üfle nâyi

ARTIK KABİR GÖRÜNDÜ Aman artık anladık bak bildi ya seni halk Artık kabir göründü bir vakit namaz’a kalk AH MECAZ..

AH MECAZ!.. Ruhumun naz makâmında huzur bestesi sensin Aşk güftemin bercestesi sem’inde sesi sensin Nağme-i saz hengâmında gönül neşesi sensin